Prof. dr hab. inż. Henryk Madura należał do wąskiego grona wybitnych specjalistów z zakresu optoelektroniki. W roku 1976 ukończył z wyróżnieniem Wydział Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej i jako asystent naukowo-dydaktyczny został zatrudniony w Instytucie Elektroniki Kwantowej, gdzie w latach 1976 – 1980 realizował prace dla potrzeb obronności kraju. Efektem naukowym podjętych badań było opracowanie oryginalnego układu elektronicznego modulatora dobroci dla lasera YAG:Nd, następnie miniaturyzacja układu elektronicznego poprzez hybrydyzację wybranych zespołów. Opracowany układ został opatentowany (patent PL nr 129320) i wdrożony do seryjnej produkcji jako element artyleryjskiego dalmierza laserowego „Portland”. Za wyniki pracy badawczej otrzymał zespołową nagrodę Rektora WAT w roku 1978. Następnie realizował zespołowe prace badawcze dotyczące laserowego systemu wskazywania i oświetlania celów. Wykonano demonstrator takiego systemu, a wymieniona praca została wyróżniona nagrodą Rektora WAT w roku 1980.
Pracę doktorską pt. „Model nieliniowy statyczny tranzystora BCMOSFET z kanałem implantowanym i metodyka identyfikacji jego parametrów” obronił z wyróżnieniem w grudniu 1983 r. Wyniki pracy doktorskiej zostały opublikowane w czasopismach Electron Technology oraz Solid-State Electronics.
Był współautorem opracowania laserowego systemu znakowania płytek krzemowych. System został wdrożony w Centrum Mikroelektroniki CEMI i wyróżniony Nagrodą Zespołową Komendanta WAT (1983 r.) oraz dyplomem Naczelnej Organizacji Technicznej (1984 r).
W roku 1983 rozpoczął pracę w Instytucie Optoelektroniki Wydziału Elektroniki obejmując w 1985 r. stanowisko Kierownika Zakładu Miernictwa Elektronicznego i Termografii. W latach 1987-1990 kierował pracą „Elementy metrologii termograficznej – teoria oraz instrumentarium”, w której powstają stanowiska do pomiaru radiometrycznych urządzeń podczerwieni. Zmodernizował i przekazał do zleceniodawcy (1990 r.) samolotowy skaner termograficzny, za który otrzymał Nagrodę Rektora WAT.
W 1989 roku objął stanowisko Zastępcy Szefa Instytutu Optoelektroniki Wydziału Elektroniki WAT. Po reorganizacji WAT i połączeniu Instytutu Optoelektroniki Wydziału Elektroniki z Instytutem Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy (1992 r.) wraz z Instytutem Elektroniki Kwantowej (1994 r.) w Instytut Optoelektroniki WAT do 1997 roku pełnił funkcję Zastępcy Komendanta Instytutu Optoelektroniki.
Dalsza działalność naukowa prof. Henryka Madury to opracowanie, wykonanie i wdrożenie kilku typów wielowidmowych pirometrów podczerwieni. Pirometry te odniosły znaczne sukcesy na międzynarodowych wystawach uzyskując trzy srebrne medale w Brukseli (1993 r.), Norymberdze (1994 r.) i Genewie (1996 r.) oraz dyplomy i nagrody Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych i Ministra Przemysłu i Handlu. Również w roku 1993 otrzymał Zespołową Nagrodę Rektora Komendanta WAT za opracowanie i wdrożenie laserowych urządzeń medycznych do biostymulacji, które zostały wyróżnione złotym medalem w Brukseli (1994 r.).
W latach 1999-2002 opracowuje z zespołem inteligentny czujnik podczerwieni oraz precyzyjny wielowidmowy pirometr do pomiaru temperatury powierzchni wody morskiej. Pirometr jest unikatowym, nowoczesnym urządzeniem pomiarowym zwiększającym możliwości pomiarowe morskich laboratoriów badawczych zajmujących się poszukiwaniem złóż ropy naftowej. Czujnik podczerwieni wyróżniono w 1999 r złotym i srebrnym medalem na wystawach w Brukseli i Norymberdze, a pirometr srebrnym medalem na wystawie wynalazczości Genewa 2002. Oryginalne rozwiązania urządzeń zostały opatentowane. Projekt „Inteligentna mina zdalnego rażenia do niszczenia śmigłowców i obiektów niskolecących” (2004) otrzymał wyróżnienie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a opracowana mina była wielokrotnie prezentowana na Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach, gdzie w roku 2006 została wyróżniona „Defenderem”.
Do znaczących osiągnięć prof. H. Madury na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa (2008-2014) należy zaliczyć opracowanie i wdrożenie do seryjnej produkcji termowizyjnego celownika do broni strzeleckiej, opracowanie kamery termowizyjnej do systemów kierowania ogniem, termowizyjnej lornetki z dalmierzem laserowym, celownika termowizyjnego do rakiety „Piorun”, optoelektronicznego, wielowidmowego systemu wspomagającego lądowanie samolotów oraz innowacyjnego hełmu strażackiego zintegrowanego z obserwacyjnym systemem termowizyjnym.
Rozprawę habilitacyjną na temat „Modelowanie i testowanie urządzeń detekcyjnych podczerwieni” obronił w 1998 r. W latach 2002-2015 był profesorem WAT a od 2015 r. był profesorem zwyczajnym.
Przez cały okres pracy w Wojskowej Akademii Technicznej, od 1976 roku, prowadził zajęcia dydaktyczne z wielu przedmiotów w tym: Miernictwo Specjalne (1796-1979), Podstawy Elektroniki Kwantowej (1977-1980), Miernictwo Elektroniczne (1979-1990), Technika Podczerwieni (1988-1990), Systemy i Urządzenia optoelektroniczne (1990-1996), Czujniki Podczerwieni (2002-2003), Termowizja i Termodetekcja (2004-2015).
Był współautorem planów studiów oraz programów nauczania, za które został nagrodzony zespołowymi nagrodami Dziekana Wydziału Elektroniki WAT w roku 1991 oraz 1994. Był opiekunem grupy studentów (1979, 1981, 1982, 1985) oraz opiekunem roku (1984). Był członkiem Senatu WAT (1997-2009), członkiem Rady Wydziału Elektroniki (1990-1997), członkiem Rady Instytutu Optoelektroniki (2000-2016) członek Komisji d/s Programów Studiów, członkiem Komisji Rady IOE ds. nauki, członkiem Komisji Rady IOE ds. dydaktyki, organizator kursów (1993) i szkoleń (1996) z dziedziny techniki laserowej i termowizyjnej.
Poza działalnością naukową, dydaktyczną i organizacyjną w uczelni prof. H. Madura prowadził ożywioną działalność w środowisku naukowym. W latach 1988-1993 pełnił funkcję Sekretarza Komisji Aparatury i Systemów Pomiarowych w Komitecie Metrologii i Aparatury Naukowej PAN. Od 2011 r. był zastępcą przewodniczącego Komitetu „Termografii i Termometrii w Podczerwieni” w Polskim Stowarzyszeniu Pomiarów Automatyki i Robotyki „POLSPAR”. Był współorganizatorem sześciu konferencji i szkół naukowych. Był członkiem Komitetów Naukowych i Programowych krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Techniki Sensorowej, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów, Stowarzyszenia Elektryków Polskich oraz członkiem międzynarodowego stowarzyszenia SPIE (od 2014 r.). Był członkiem Rady Naukowo-Doradczej PIT- RADWAR S.A. (od 2014 r.). Był członkiem Rady Programowo-Naukowej czasopisma „Pomiary Automatyka Komputery w Gospodarce i Ochronie Środowiska” (2008–2011) oraz czasopisma „Informatyka Automatyka Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska” od 2011 roku.
Dorobek naukowy prof. Henryka Madury zawiera ponad 300 publikacji naukowych w tym: 14 (książki, monografie, wydawnictwa, rozdziały w książkach), 16 artykułów znajdujących się na liście filadelfijskiej, 41 artykułów w recenzowanych czasopismach 43 referaty na międzynarodowych konferencjach 45 referatów na konferencjach krajowych, (w tym 5 referatów zamawianych) oraz 95 opracowań wewnętrznych (sprawozdania z projektów celowych, badawczych, rozwojowych i prac badawczych umownych), 14 patentów i 2 zgłoszenia patentowe oraz 22 wdrożenia różnego rodzaju urządzeń optoelektronicznych (w tym 12 urządzeń dla potrzeb Sił Zbrojnych RP). Prof. Henryk Madura kierował 23 projektami i pracami umownymi (w tym 5. projektami celowymi) i był wykonawcą w 28 pracach badawczych. Profesor wypromował 8 doktorów, był kierownikiem około 20 prac magisterskich.
Za wyniki prac naukowo-badawczych i dydaktycznych otrzymał ponad 50 różnego rodzaju prestiżowych nagród, medali i odznaczeń w tym: 12 nagród Rektora WAT, medale na międzynarodowych wystawach (2 złote i 5 srebrnych medali), tytuł Wynalazcy Wojska Polskiego (1996), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002), Srebrny Krzyż Zasługi (1987) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997), nagrodę zespołową II stopnia Ministra Obrony Narodowej za wdrożenie strzeleckiego celownika termowizyjnego „RUBIN” (2015), wyróżnienie zespołowe Ministra Obrony Narodowej oraz Prezes Urzędu Patentowego RP za najlepszy patent dotyczący systemu wspomagającego lądowanie samolotów (2016), wyróżnienie wpisem do „Złotej Księgi Dokonań Wojskowej Akademii Technicznej” (2014), wyróżnienie wpisem do „Księgi Honorowej Wojska Polskiego” (2015) oraz wyróżnienie wpisem do „Złotej Księgi Nauki Polskiej” (2020).
W dniu 20 marca 2025 roku, odszedł wspaniały człowiek, oficer, przyjaciel, kolega, pedagog.