W najnowszej publikacji mojego zespołu staramy się odpowiedzieć na to pytanie.
Po raz pierwszy roztwór kwasu etidronowego w mieszaninie glikolu etylenowego z wodą w różnych proporcjach został użyty jako elektrolit do anodowania stopu Fe40Al. Po raz pierwszy zanalizowaliśmy wpływ metody produkcji podłoża (odlewanie i spiekanie) na uzyskane materiały nanoporowate.
Podsumowując potwierdziliśmy, że mikrostruktura stopu Fe40Al jest silnie uzależniona od metody produkcji stopu: metoda spiekania skutkuje materiałem o mniejszym rozmiarze ziarna i większej twardości w porównaniu do stopów uzyskanych metodą konwencjonalnego odlewania – co wpływa na anodowanie. Utworzenie jednorodnych warstw o jednorodnym wyglądzie powierzchni dla badanego składu elektrolitu było możliwe tylko w przypadku spiekanego stopu Fe40Al. Odkryliśmy, że przerwa pasmowa warstwy anodowej po wyżarzeniu ulega zmniejszeniu, co może umożliwić absorpcję szerszego spektrum światła słonecznego (tj. zakresu światła widzialnego) i prowadzić do wydajniejszego rozdzielenia i migracji par elektron-dziura, tj. zmniejszenia ich rekombinacji. Takie podejście byłoby korzystne dla poszerzenia widm absorpcyjnych materiałów na bazie Fe do obszaru widzialnego w celu zainicjowania reakcji fotokatalitycznych, takich jak degradacja zanieczyszczeń i produkcja wodoru poprzez konwersję energii słonecznej
Więcej szczegółów można znaleźć tutaj:
Wielkie dzięki i gratulacje dla całego zespołu!
Informacje przesłała,
Marta Michalska-Domańska